Na tropie SPOŁECZNYCH...

Emerytura lub bezrobocie nie muszą być nudne. Rybniczanie, o których dziś piszemy uznali, że zamiast siedzieć przed telewizorem, można spędzać czas w sposób twórczy i aktywny! No i przede wszystkim na świeżym powietrzu. Każdego dnia przychodzą na place budowy niedaleko swoich miejsc zamieszkania i obserwują... Poznali tam wielu ciekawych ludzi i nawiązali nowe przyjaźnie.

Jak rozpoznać społecznego inspektora nadzoru?

Budowlańcy nazywają ich "społecznymi inspektorami nadzoru". Mówiąc o nich, uśmiechają się i spoglądają wymownie jeden na drugiego. – Przychodzą codziennie! Albo i dwa razy dziennie. Stoją i patrzą na nas – podkreślają. Jak rozpoznać społecznego inspektora nadzoru? To łatwe. Samozwańczy inspektor jest zazwyczaj starszym mężczyzną, emerytem, którego wyróżnia charakterystyczna postawa ciała – wysunięte do przodu biodra i założone z tyłu ręce.

W poszukiwaniu społecznych inspektorów nadzoru wybraliśmy się na ulicę Rudzką w Rybniku, gdzie właśnie trwa gruntowny remont drogi. Na miejscu dostrzegamy osobę, która pasuje do opisu. To Reginald Buszka, starszy mężczyzna z rowerem, który na pytanie "czym się pan zajmuje", odpowiada krótko: – Szykuję się do śmierci.

Pan Reginald jest jednak bardzo aktywny. Na budowę przychodzi każdego dnia. Przychodzi i sprawdza, czy jest postęp. – Radzą sobie chłopaki. Szybko robią i dobrze – ocenia fachowym okiem. Początkowo nie pozwala się sfotografować, bo obawia się nadmiernej popularności. Jakiś czas temu jego wizerunek został opublikowany na łamach kilku rybnickich gazet. –  Było się tu i tam, no i zrobili mi przypadkiem zdjęcie – tłumaczy.

Co ciekawe, wśród społecznych inspektorów nadzoru dostrzegamy również kobietę. Bogusława Pasieka pracowała na kolei. Teraz jest bezrobotna. Plac budowy odwiedza kilka razy dziennie! – Psa muszę wyprowadzić, zakupy zrobić, no to przy okazji sprawdzam, co się dzieje – wyjaśnia. Racja! Szczególnie, że w około tyle ciekawych rzeczy. – Teraz droga jest już na ukończeniu. Piękna, równa, nóg sobie przynajmniej człowiek nie połamie. Aaale! Co tu wcześniej było! Jak oni rozkopali, to rowy i doły były takie, że mi do kolan sięgały – zapewnia i dodaje, że obserwowanie prac budowlanych ją fascynuje. – Ja jestem taka, że muszę wszystko zobaczyć. Wszystko mnie interesuje. Poza tym z innymi ludźmi można pogadać. Czasami zbierze się spora grupa i dyskutujemy – relacjonuje.

Wszystko wiedzą najlepiej?

Budowlańcy nie pałają do społecznych inspektorów wielką sympatią, ale też nie czują do nich niechęci. –  Nie przeszkadzają nam, ale zadają strasznie dużo dużo pytań: a czemu tak, a nie inaczej? Bo za ich czasów robiło się innym sposobem. Albo dlaczego wylewamy kilka warstw asfaltu, kiedy można jedną. Najczęściej pytają jednak o to, kiedy skończymy – wyjaśniają pracownicy firmy Eurovia Polska S.A., którzy wykonują prace budowlane na Rudzkiej. – Do 1 września mamy czas. Spokojnie zdążymy! Nawet nie ma o czym mówić - zapewniają.

Społeczni inspektorzy potakują głowami. Ich zdaniem Rudzką zajęli się specjaliści najwyższej klasy. – Spokojnie się wyrobią. Elegancko chłopaki pracują – twierdzą zgodnie pan Reginald i pani Bogusława. Dostrzegają jednak pewne braki i zaniedbania. – Kto tę drogę projektował? O pół metra zwęzili z jednej i z drugiej strony. Ponoć dlatego, żeby chronić drzewa. Że to ekologicznie. Ja bym zrobił inaczej. Nie wiem, co będzie, jak puszczą tędy samochody. Zresztą nie moje zmartwienie, bo mam tylko rower – kwituje pan Reginald.

Ze społecznymi inspektorami nadzoru często stykają się również rybniccy urzędnicy. Kiedy w ramach swoich obowiązków pojawiają się na placach budowy, podchodzą do nich zatroskani lub oburzeni mieszkańcy. – Dopytują o szczegóły, czasami sugerują inne rozwiązania – mówi Jacek Hawel, naczelnik wydziału dróg Urzędu Miasta Rybnika. Samozwańczych inspektorów interesują nawet  takie szczegóły jak głębokość korytowania czy to, dlaczego firma nie korzysta na przykład z kruszywa z łupka przepalonego, bo przecież "30 lat temu był wykorzystywany i drogi były dobre".    – Tłumaczymy, że 30 lat temu obowiązywały inne normy i standardy, a ruch na drogach był mniejszy. Że owszem, łupek przepalony był stosowany, ale efekty widzimy dziś, kiedy podbudowa wielu dróg nie wytrzymuje – puentuje naczelnik.

MaS