Mistyczna podróż wehikułem fotografii

Kuratorka wystawy - Katarzyna Łata-Wrona

Galeria KATOWICE
www.zpaf.katowice.pl
Katowice ul. Młyńska 9, tel. 32 226354783

Galeria jest otwarta: poniedziałek & piątek w godz. 17.00 - 20.00,
w środę & czwartek w godz. 13.00 - 17.00.
Wstęp wolny

Wystawa odbywa się w ramach 5. Ogólnopolskiego Festiwalu Fotografii Otworkowej OFFO 2013 www.offo.dl.pl.

OCZY BOGA
Doświadczenia wizualne człowieka sięgają prahistorii cywilizacji. Kto wie, jakie projekcje obrazów oglądali ludzie pierwotni na ścianach swych domostw - jaskiń. Dzisiaj możemy zakreślić obraz tylko taki, jaki w formie materialnej przekazała nam historia. Impulsem wyjściowym do projektu było doświadczenie inicjacyjne Arystotelesa, który w czwartym wieku p.n.e. zaobserwował zjawisko tworzenia się obrazu na ścianie zaciemnionej liśćmi platana przestrzeni i opisał je w swoim dziele „Problemata”.

Projekt składa się z dziesięciu obiektów (czworościanów foremnych), zbudowanych z klasycznych materiałów takich jak papier, szkło, metal, glina, drewno, skóra, tkanina, drut, tworzywo sztuczne i liście platana. Obiekty te pełnią funkcję camery obscury i są wyłożone materiałem światłoczułym. W interakcji z widzem powinny stworzyć w jego wyobraźni projekcję obrazu jego samego oraz otaczającej go przestrzeni. W części są obiektami optycznymi naświetlającymi otoczenie i zamkniętymi na zawsze, w części są użytkowymi aparatami otworkowymi, a fotografie wykonane za ich pomocą są integralną częścią projektu.

Camery obscury z projektu OCZY BOGA zaopatrzone są w otwory („oczy”), które pozwalają na nieustanną obserwację otoczenia. Są rejestratorem wszystkich procesów odbywających się w ich otoczeniu. W trakcie prezentacji role między wystawionym obiektem a oglądającym odbiorcą są odwrócone: Widz staje się obiektem.

georgia Krawiec jest absolwentką wydziału Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Siegen (Niemcy), gdzie studiowała w klasie Jürgena Königsa. Od roku 2000 pracuje jako niezależna artystka-fotograf, naucza fotografii eksperymentalnej, fotografii otworkowej oraz technik szlachetnych. Jest autorką obszernych i wieloletnich projektów jak: Niemcy w Polsce, dezORIENTacja, Pałac – moja miłość czy też EXodus. Wystawia od 1993 r. Posiada w dorobku liczne wystawy indywidualne w Polsce i za granicami kraju (m.in. w Galerii FF w Łodzi, w Galerie Haus Seel w Siegen (Niemcy), w Małej Galerii ZPAF-CSW i Starej Galerii ZPAF w Warszawie, w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu). Brała udział w wielu wystawach zbiorowych (m.in. w ramach Festiwalu Kultury Polskiej w Luksemburgu, w Miesiącu Fotografii w Krakowie, w Międzynarodowym Festiwalu Fotografii w Łodzi, w Voies Off w Arles (Francja), w wystawie Polskiej Fotografii Otworkowej w Boston i New Bedford (USA), jak też w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Jej prace można znaleźć w kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie oraz w USA. W latach 2002 – 2011 nauczała w Europejskiej Akademii Fotografii (EAF) a od 2005 roku jest wykładowczynią w Studium Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF) w Warszawie. Prowadziła wykłady autorskie m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta. Jest także autorką serii wykładów dla Instytutu Goethego o Współczesnej Niemieckiej Fotografii. Publikuje teksty o fotografii m.in. w Kwartalniku Fotografia czy też w Fototapecie. Była członkinią Jury, m.in. konkursu fotografii TVP Dolina Kreatywna, członkinią Komisji Portfolio-Review w The Art Institute of Boston, AIB (USA) oraz jurorką konkursu Pinhole World. Jest członkinią Związku Polskich Artystów Fotografików, polsko-niemieckiej inicjatywy arty-stek SilesiaTopia, współpracuje ze Światowym Dniem Fotografii Otworkowej (Pinholeday) oraz jest członkinią zarządu Ogólnopolskiego Festiwalu Fotografii Otworkowej (OFFO). georgia Krawiec żyje i tworzy w Warszawie. Strona autorska: www.georgiaKrawiec.net.

Mistyczna podróż wehikułem fotografii.
O projekcie Georgii Krawiec

Immanentną częścią poszukiwań duchowych jest docieranie do źródeł natury percepcji, granicy świadomości, istoty materii. Seria obiektów i fotografii OCZY BOGA  Georgii Krawiec zdaje się być wyrazem takiej osobistej podróży mistycznej, jaką dokonuje autorka. Wystawa prac staje się zaś pretekstem do zaproszenia widza do odbycia tej podroży. Dlatego też w jej odbiorze oprócz wartości czysto estetycznej, wizualnej niezwykle istotna staje się symbolika. Jest ona obecna w każdym aspekcie projektu.
    
Już sam wybór techniki nie jest przypadkowy. Camera obscura (aparat otworkowy) jest bowiem najbardziej pierwotną formą sztuki fotografii, czysto fizycznym podstawowym zjawiskiem natury, ale również fenomenem będącym zasadą naszej percepcji wizualnej. Nasze oko jest „otworkiem”, my jesteśmy „otworkami”. Zderzenie tego fenomenu z umieszczonym w piramidzie okiem opatrzności, symbolizującym nieustanną obecność absolutu w tym co przejawione, uświadamia nam jego bytność w każdym punkcie, w każdej istocie. Nieprzypadkowo materiały, z których wykonano piramidki reprezentują  różne formy materii.
    
Niezwykłym doświadczeniem jest zabieg zamknięcia kliszy wewnątrz owych symboli, co czynni z nich aparaty otworkowe ciągle rejestrujące otaczają rzeczywistość. To sprawia, że zaczynamy postrzegać światło jako boskie medium, w którym jesteśmy nieustannie zanurzeni. Zamknięta klisza, której nie da się wyjąć, wystawiona jest na nieustanną projekcję. Z perspektywy nieskończoności zostaje ona całkowicie zaświetlona, czego wynikiem jest obraz absolutnej świetlistości. Zarówno w kulturze wschodu jak i zachodu świetlistość jest atrybutem ostatecznej świadomości, duszy, Boga.
    
Owa świetlista natura naszej egzystencji została w sposób niezwykły przedstawiona w cyklu fotografii przedstawiających postać wykonującą cykl powitania słońca (suryanamaskar). To szczególny cykl pozycji wykonywanych jedna po drugiej, do których dołącza się recytację imion Boga, będący w tradycji hinduizmu oraz w tradycji jogi wyrazem wewnętrznej ofiary składanej Bogu. Słońce (w sanskrycie: surya) jest symbolem czystej energii, oczyszczającej ofiarnika poprzez ofiarę ognia. Wielokrotne wykonywanie cyklu silnie rozgrzewa budząc wewnętrzny ogień, w którym ciało oczyszcza się nie tylko w sposób symboliczny ale i substancjalny.
    
Georgii Krawiec w sposób niezwykły udało się to uchwycić w fotografiach, na których postać jogina jest wypełniona światłem - całkowicie oczyszczona, całkowicie ofiarowana, totalnie zjednoczona z boską świetlistością. To punkt w którym znika granica między energią i materią. Dochodzimy do granicy percepcji i świadomości. Czy tak właśnie postrzegają nas oczy Boga? Czy tak doświadczamy z nim zjednoczenia? ... ?

Piotr Künstler